fbpx

Helweek dag 1 – Drukte op straat om 5.00 uur!

Van maandag 3 november t/m zondag 7 november deed ik de Helweek van Erik Bertrand Larssen. Hier lees je mijn belevenissen. Omdat ik zelf coach ben, daag ik mezelf regelmatig uit op gebieden in mijn leven. Ik wil namelijk mijn vakgebied doorleven en echt zijn. Ik wil weten waarover ik praat met mijn klanten en collega’s.

Op mijn schema voor vandaag staat: “Breng je gewoontes in kaart en evalueer ze”. Gewoonte nr. 1 die ik dagelijks als eerste tegenkom: snoozen!

Wekker radio Helweek

 

Om 5.00 uur gaat de wekker, “niet snoozen maar spring uit je bed!” De woorden van Erik Bertrand Larssen die ik inmiddels al 2x gelezen heb, klinken als een bevel. En ik doe het en het gaat. Ik sta nog wat versuft op de overloop en neem de trap naar beneden. In de woonkamer ligt mijn hardlooptenue klaar. Ook volgens afspraak – voorbereiding is alles. Hupsakee: daar gaan we – de donkere wijde wereld in. Hardlopen, niet bepaald een gewoonte op dit tijdstip. Zo’n 4 of 5 weken geleden ben ik weer begonnen, nadat ik zeker 1,5 jaar weinig tot niets aan sport heb gedaan. Alleen wat fietsen naar mijn werk en af en toe voetballen met mijn kids en een potje squash. Zeker nadat ik een hernia heb gehad vorig jaar, ben ik voorzichtig geworden met bewegen.

Nu ga ik er voor en het valt vies tegen. Maar een uur bewegen / sporten gaat wel lukken: met mijn Iphone incl. hardloopapp om mijn arm ga ik aan de slag. “Starting workout”, zodra ik even wat rekoefeningen wil doen hoor ik “pausing workout”. Dan weer: “resuming workout”. Beetje irritant is het wel en in de stille straten van Middelburg klinkt het alsof er iemand in mijn oor schreeuwt en daarmee de hele straat wakker maakt. Het is overigens heerlijk buiten. Tikkeltje fris, maar zo stil en rustig – genieten! Het wegdek is nat en
het licht van de maan is zo bijzonder! Af en toe praat ik met God en dank voor deze momenten, spreek diverse gebeden uit voor mensen in mijn omgeving: een gewoonte van me.
hier-blog-ik-helweek
Uiteindelijk kom ik bij de voetbalvelden uit van Zeelandia en tot mijn grote verbazing zie ik allemaal auto’s rijden en het is (om 5.45 uur) een drukte van jewelste! Aparte gewaarwording: maar het blijkt een groep jongeren te zijn die met reistassen vanuit de auto zo in de touringcar bussen stappen. Een grote groep ouders zwaait hen uit. Was ik toch niet bepaald alleen deze ochtend. Training van toch nog 6,17 km met afwisseling van hardlopen en wandelen en af en toe een serie opdrukken ergens aan de kant van de weg. Het is helweek, dus ik doe meer dan anders.

Kom ik bijna thuis, stapt een buurman net buiten met zijn hondje. Hij schrikt zich echt te pletter als hij me ziet en slaakt een gil – ik lig dubbel van het lachen. Om 6 uur zoveel moeten lachen, is heel nieuw voor me….dit wordt vast een interessante week.

Thuisgekomen heb ik een zeer voldaan gevoel. Ik zie al uit naar een warme douche straks en heb echt veel zin om wat te eten. Het is 6.00 uur – nog tijd zat om een lekker ontbijtje te maken voor mijn gezin! Het wordt bacon & eggs, maar eigenlijk wil ik veel meer. Wat een drive heb ik vandaag! Morgen maak ik verse jus met toast, had ik Zaterdag alvast in huis gehaald, zodat ik vooruit kan met mijn creativiteit in de keuken. Want: gezond eten zul je! Ik maak daarom
een salade klaar en doe 2 boterhammen met bacon en eggs in een zakje. Veel tijd om met mijn gezin samen te eten heb ik niet, omdat ik om 8.00 uur op mijn werk wordt verwacht. En: ik moet natuurlijk extra netjes, geknipt en geschoren op mijn werk verschijnen: ook dat is een regel waar ik me aan hou. Ik geef mezelf meer bewuste aandacht.

Ik heb een E-bike, maar kies er deze ochtend voor om ‘m niet aan te zetten. Toch weer een bewegingsmoment van 7 km. Op mijn werk aangekomen voel ik toch wel een duidelijk verschil met normale weken: ik heb het idee dat ik al een halve dag achter de rug heb. En ik heb (weer) honger! Meteen maar een boterham scoren. Echt heerlijk, zo met een bakje koffie erbij.
Al gauw blijkt dat ik iets vergeten ben: ik had mijn collega films beloofd mee terug te nemen. Het is nog te vroeg om te bellen, ze is vast nog niet wakker. Balen: ik merk dat de vermoeidheid me toch parten speelt – ik lijk wat minder scherp. En net als ik op mijn best wil zijn, laat ik meteen al steken vallen. Oei, nu al: wat moet dat gaan worden deze week?

Ik heb enkele coachingsafspraken staan vandaag. Hierin kan ik oefenen om op m’n best te zijn. Extra goed luisteren en doorvragen. Scherp zijn. Goeie vragen formuleren. Krachtig zijn. Of hoe ziet dat er eigenlijk uit ‘op mijn best zijn’? Dat is dan ook mijn hoofddoel van deze week: Ik wil ontdekken wanneer ik op mijn best ben.

Gaandeweg de dag heb ik aardig wat dipjes. Ik was eigenlijk ook al hartstikke moe. Wanneer ben ik eigenlijk niet moe? Ik kamp al jaren met moeite om uit mijn bed te komen!

Ik moet deze maandag voldoende blijven eten (fruit, soep, salade) om er bovenop te komen. Ook vraag ik enkele collega’s om feedback over mijn functioneren. Wat zou ik nog beter kunnen doen, of anders om meer te bereiken binnen onze organisatie? Heel interssant is dit: hier heb ik veel aan gehad. Ik heb zomaar diverse tips van collega’s gehad, waar ik zeker iets mee ga doen. Het is eigenlijk een vorm van bewust kwetsbaar opstellen. Moet je ook eens doen!

Na het koken en avondeten merk ik dat ik half mee zit te kijken naar een programma op TV. O nee: dat mag niet! Geen TV of andere (social) media tijdens deze week. Oeps, weer een gewoonte, blijkbaar. Het heeft me sowieso rust en focus gegeven vandaag: geen afleiding van social media. Ik kijk op een dag toch enkele keren naar Twitter of Facebook. Puur vanuit nieuwsgierigheid, eigenlijk.

Een van mijn gewoontes is: klusjes zo lang mogelijk uitstellen. Maar vandaag niet.
Meteen na het eten ga ik naar de badkamer en vervang ik de halogeen lampjes die het niet meer doen. De deur klemt wat, maak ik ter plekke. Het lichtknopje dat ook al weken aan vervanging toe is komt vanavond ook aan de beurt. Ik heb het zo gepland, dat ik eerst de films die ik vergeten was naar mijn collega breng en op de terugweg via de bouwmarkt een nieuw lichtknopje koop.
Zo gezegd, zo gedaan en rond 20.30 u heb ik diverse klusjes gedaan – wow! Ik ben een handelend mens geworden – ook zo’n doel van de Helweek – nu al behaald?

22.00 uur op bed. Slapen? Dus niet: ik zie het nog 23.00 uur worden en ik val onrustig in slaap. Dat onrustige zal de hele nacht blijven. Totdat mijn nieuwe alarm me weer wakker maakt om 5.00 uur.

Wim Slabbekoorn
 

Ik help je staande te blijven in een steeds veranderende omgeving. Ik help je te ontdekken wie je bent en wat je goed kunt. Waar je voor wilt staan in dit leven en waar je voor wilt gaan. Zo maak jij voortaan betere keuzes.