Helweek dag 4: Strak in het pak
Van maandag 3 november t/m zondag 7 november deed ik de Helweek van Erik Bertrand Larssen. Hier lees je mijn belevenissen. Omdat ik zelf coach ben, daag ik mezelf regelmatig uit op gebieden in mijn leven. Ik wil namelijk mijn vakgebied doorleven en echt zijn. Ik wil weten waarover ik praat met mijn klanten en collega’s.
Uit je comfortabele zone komen, daar gaat het over in de Helweek (en in het bijzonder vandaag) van Erik Bertrand Larssen. Nou, dat snap ik helemaal – super moe. Weer slecht geslapen, maar 3 uurtjes die er wel 30 hadden mogen zijn….ik stap om 5.15 uur buiten en het is een kleine wereld: mistig en koud. Ik hoor mezelf denken: gelukkig ben ik over de helft! Ik wens dat ‘t vanaf nu snel gaat.
Tijdens deze ochtendwandeling verheug ik me op het ontbijt: juist omdat je zoveel tijd hebt, wordt dat iets bijzonders! De druppels van de mist op de bladeren geven een lieflijk sfeertje, zo vroeg in de ochtend. Buitenlucht rules!
Die ochtend heb ik een coachingsgesprek en heb ik een aardige uitdaging op de agenda staan. Na het gesprek vertrek ik naar Goes, naar de beurs Contacta. Daar aangekomen, blijkt dat ik veel te vroeg ben: het begint pas om 14.00 uur in de middag! Balen balen balen. Voor niets daar naar toe gereden. Ik neig om een andere uitdaging te zoeken, maar dat is natuurlijk de angst die me daartoe drijft…
Voor dit moment, heb ik mijn pak uit de kast gehaald (jaren niet gedragen!). Dus ik besluit gewoon te wachten tot vanmiddag. Ik hou mijn pak aan bij mijn volgende coachingsgesprek. Voelt onwennig, temeer omdat ik in de openbare bieb heb afgesproken.
Vandaag speelt uiterlijk vertoon een belangrijke rol, normaalgesproken ben ik daar niet zo mee bezig. En mijn bedrijf neerzetten: exposure, uitdaging, no fear, flink opscheppen over mijn bedrijf en mijn supergoede dienstverlening -mezelf in de picture zetten- en zelf bepalen op wie ik afstap – staat op de agenda. Echt NIKS voor mij: normaalgesproken ben ik wat volgend, rustig, ondersteunend en op de achtergrond. Maar ja: vandaag moet je juist met je grootste angst leren omgaan. En dus: Wim in zijn nette pak naar een drukbezochte beurs in de Zeelandhallen. De gedachte alleen al geeft dat het zweet me uitbreekt. Hoe moet dat dan gaan tussen al die mensen?
Ik heb alle moed verzameld en gevisualiseerd hoe het is op zo’n beurs. Ik GA ERVOOR, vandaag. Ik neem me voor om mijn doelgroepen rechtstreeks te benaderen: young professionals en christenen. De een wat gemakkelijker te ontdekken dan de ander. Maar ok: je moet een doel hebben en ik heb zo mijn specialiteiten binnen coaching! Zo gezegd zo gedaan.
Ik zie een jongen bij een stand staan en stap op hem af. Binnen no time hebben we het niet over de auto die hij probeert te verkopen, maar over zijn persoonlijke ontwikkeling en wat ik voor hem kan betekenen. Gna gna.
Even later kom ik in gesprek met de manager van een organisatie en stuur het gesprek zo aan dat ik erachter kom of er christenen binnen het bedrijf werken. Ik krijg naam en telefoonnummer van degene die over coaching van medewerkers gaat. Gna gna.
Alle tafels in het restaurantgedeelte zijn bezet. Alleen die in het midden, vlakbij dat groepje young professionals is vrij. Binnen een minuut heb ik een gesprek met de hele groep aangeknoopt. Gna gna.
Het lukt, het gaat en angst verdwijnt volledig. Ik heb er juist plezier in! De moed overwint de angst. Ik deel kaartjes uit, krijg nummers van contactpersonen binnen bedrijven, ik spreek met mensen waar ik normaliter niet op af zou stappen, ik bezoek stands van bedrijven waar ik graag binnen wil komen – het gaat echt heerlijk!
Met een voldaan en zeer krachtig gevoel rij ik terug naar Middelburg. Pfffff. Nu schakelen: want ik ga nu niet in de rustmodus – ik mag namelijk niet gaan slapen! Sterker nog: thuisgekomen denk ik na over een klus die ik al heel lang uitstel. Het wordt mijn oude computer vol met foto’s van de kinderen (vanaf hun geboorte) die al minimaal een jaar op onze slaapkamer stof staat te happen. Die ga ik helemaal opschonen en proberen te verkopen of weggeven. Verder heb ik een behoorlijke to do list voor vannacht! Bestanden kopiëren naar externe harde schijf, administratie opruimen, kast opruimen….
Welterusten! Zeg ik tegen mijn gezinsleden. Ja, euh…jij niet..maar wel een goede nacht toegewenst…..