Helweek dag 6: Hoezo, contrast?

Van maandag 3 november t/m zondag 7 november deed ik de Helweek van Erik Bertrand Larssen. Hier lees je mijn belevenissen. Omdat ik zelf coach ben, daag ik mezelf regelmatig uit op gebieden in mijn leven. Ik wil namelijk mijn vakgebied doorleven en echt zijn. Ik wil weten waarover ik praat met mijn klanten en collega’s.

Die Erik Bertrand Larssen! Hij belooft nogal wat voor vandaag, de zaterdag: op pagina 148 van het boek Helweek schrijft hij dat door jezelf bewust te worden van je innerlijke dialoog, je meer grip krijgt op jezelf en je vaker -in grotere mate- vreugde zult voelen. En de strijd begint al wanneer de wekker ‘s ochtends gaat…..

Die gaat dus gewoon weer om 5.00 uur. En verrek, ik heb me daar goed geslapen – voor het eerst deze week! Als een blok in slaap gevallen en nu moeizaam wakker worden. Vandaag dus aan de slag met mijn innerlijke dialoog: Mr. positivo uithangen, daar komt het op neer voor mij. Ik heb er zo m’n twijfels bij….

Records verbreken tijdens Helweek

Innerlijk positief zijn. Halleluja’s roepen tijdens het hardlopen, de krantenjongens en meisjes met een harde “Goedemorgen!” tegemoet roepen (zodat ze van schrik niks terugzeggen…) ha ha – supervrolijk om 6.00 u in de kou en regen hardlopen en dat gaat ook al super: 50% verbetering t.o.v. de afstand van maandag. Ik voel mijn blessure aan mijn linker achillespees nauwelijks. Bizar! Heerlijk – zo de dag beginnen!

Mijn zoontje van 6 moet vandaag voetballen: zelden heb ik zoveel positieve dingen over het veld geroepen, (er moeten nu ouders zijn die denken dat de papa van Abel ADHD heeft….) terwijl mijn innerlijke tegensputtert want van voetbal is nog niet echt sprake bij de mini’s…. Het coachen van de kids gaat in ieder geval super: ik heb ze naar de 2e overwinning geschreeuwd! Ze MOESTEN winnen.
Deze dag heeft wel een heel duidelijk contrast: ik MOET positief zijn, terwijl ik zojuist vernomen heb dat het niet goed gaat met mijn buurvrouw, die in het ziekenhuis ligt. Ze moet voor de tweede keer worden geopereerd vandaag, terwijl haar lichamelijke conditie niet zo best is. Het is echt spannend hoe dit gaat aflopen. Een enorme druk voor haar en haar gezin. Wij leven ontzettend mee en het raakt ons ook. Buren zijn je gegeven, die kies je niet uit. Dus zorg er goed voor! (tot zover de introductie van deze preek…)

Mijn positiviteit neigt om te buigen naar zorgen. Ik ben er eigenlijk al heel de week mee bezig – bidden voor mijn buurvrouw. Herstel, genezing en hoop spreek ik uit in de hemelse gewesten. Dat is in ieder geval iets. Ik geloof zelfs dat het heel veel doet! Ik ervaar het zelfs als strijden! Dus dan maar de positieve strijd aangaan en er voor gaan.

Ik besluit een klusje uit te stellen of later uit te besteden vanwege deze situatie. In mijn leven is namelijk geestelijk leven belangrijker dan klusjes die gedaan moeten worden. Soms moet je er zijn voor iemand en dat krijgt voorrang. Als je dat uitstelt kun je het niet meer inhalen. Bam, daar heb je mijn innerlijke dialoog:

“Ik leef vooral vanuit een geestelijk perspectief. Ik denk dat ik daarin verschil met de supercoach uit Noorwegen. Het gaat mijns inziens in dit leven niet alleen om het hier en nu, maar juist ook om zingeving van je leven vanuit het weten dat er Iemand is die ontzettend veel van je houdt! En dat is God. Je bent gewild, je bent waardevol – en dat is het vertrekpunt.”

In deze week, waarin bewustwording belangrijk is en je zaken in perspectief plaatst (eigenlijk pas voor morgen, maar ok…) kun je er niet om heen: waar leef je eigenlijk voor? Jij bent geboren en ooit zal er een einde zijn. Denk je dat het echt alleen maar om die pak weg 4000 weken gaat – als je 80 jaar mag worden?”

Veel werk verricht tijdens Helweek

Ik moet nog wel mijn afdakje in de tuin bedekken met shingles. Pfff, toch maar aan de slag gegaan. Eind van de middag is het donker, ik besluit gewoon door te gaan met verlichting. Totdat mijn speciale spijkers op zijn, dan….weer iets wat ik beter had moeten inschatten…

De zinnen van Todd White (Youtube) kwamen nogal binnen vandaag en blijven mijn innerlijke dialoog bezig houden – ik geloof in een liefhebbende, Liefdevolle God die het Beste met me voor heeft. Hij zorgt voor me. Hij geneest en herstelt. Het verleden is achter mij: de toekomst zal succesvol zijn. Dat geeft vreugde en geldt voor iedereen, ook voor mijn buurvrouw.