Helweek dag 2 – van brak naar helder

Van maandag 3 november t/m zondag 7 november deed ik de Helweek van Erik Bertrand Larssen. Hier lees je mijn belevenissen. Omdat ik zelf coach ben, daag ik mezelf regelmatig uit op gebieden in mijn leven. Ik wil namelijk mijn vakgebied doorleven en echt zijn. Ik wil weten waarover ik praat met mijn klanten en collega’s.

‘Modus en focus’ is het thema voor vandaag.
Wat is mijn optimale modus? Zou dit het antwoord (al) geven op mijn grootste vraag van deze week: “Wanneer ben ik op mijn best?”
Het wordt dus sowieso weer een interesting day!

Wow, pittig dagje.
Het is nu 16.43 uur, even verslagje doen. Pijn in m’n hoofd.
Vanochtend overleg – heb geprobeerd mijn focus en modus in de gaten te houden. Viel niet mee. De vermoeidheid won het af en toe. Op zich kon ik er om 5.00 uur best goed uit, maar ik had heel onrustig geslapen. Eerst werd ik om 0:44 uur wakker en had het idee dat ik nog niet had geslapen. Vervolgens heb ik zo ongeveer elk uur gezien. Apart.
Het hardlopen ging best goed. Ik heb het verdeeld in stukjes – totaal zo’n 4 km, maar een totale training van een uurtje. Vooral het rekken e.d. is prima – voelt goed.
Ook nog wat extra grondoefeningen gedaan en het ontbijtje voor mijn gezin werd American Pancakes. Heerlijk om de verrassing te zien bij mijn gezin. Ze vroegen zich al af: duurt dit maar een week?

De modus en focus:
Ik heb aantekeningen gemaakt, om wat dingen vast te leggen. Vooral gevoelens.
Want mijn doel is om te bepalen: wanneer ben ik op mijn best?
Het typische was dat de ochtend heel zwaar was (moe), maar de middag verliep veel beter. Ook wat meer gelachen en dat lukte niet in de ochtend. Ik heb vandaag op 3 locaties gewerkt. Juist de fietstocht tussendoor van Middelburg naar Veere heeft me geholpen. Ik voelde me eerst brak, maar dat verdween volledig. Geen zin. Tegenzin. Weerzin. Toch gedaan: er dwars doorheen (ook een tip van Erik Bertrand Larssen in Helweek  – en dat werkt! Dit wordt vast een nieuwe gewoonte…

Heel goed om deze verandering eens heel bewust mee te maken. Mijn optimale modus had ik vanochtend vroeg, zo lijkt het: ik was dienend bezig (pannenkoeken bakken voor mijn gezin) en ik had de tijd!
Ook het vroege opstaan bevalt, zeker omdat het zoveel tijd schept in je agenda.

Het lukte redelijk om de voorgenomen rollen voor de overleggen die ik had, te vervullen. (Erik Bertrand Larssen, Helweek: “Wie wil je zijn in welke rol? Als je op voorhand hebt beslist in welke modus je wilt zijn en wat je focus zal zijn, verhoog je de kans op slagen”) Maar mijn bijdrage was niet heel bijzonder, vond ik zelf. En dat zegt weer iets over mijn innerlijke dialoog, maar dat staat voor zaterdag op.

Strategisch, tactisch, enthousiast, luisterend, adviserend, filosoferend, warm, koud, moe…allerlei modi waarin ik me beweeg gedurende een dag.

Nu: 17.01 uur: modus werk uit, modus: vader en partner aan!

’s Avonds: een klusje doen en op mijn laptop aan de slag, ik moet nog wat privé mail beantwoorden…10.00 uur weer naar bed. Slapen? Dus niet…dit had ik echt anders verwacht. Ik doe zoveel en ik slaap vrij weinig – dan moet ik nu toch gigantisch moe zijn?

Helweek dag 1 – Drukte op straat om 5.00 uur!

Van maandag 3 november t/m zondag 7 november deed ik de Helweek van Erik Bertrand Larssen. Hier lees je mijn belevenissen. Omdat ik zelf coach ben, daag ik mezelf regelmatig uit op gebieden in mijn leven. Ik wil namelijk mijn vakgebied doorleven en echt zijn. Ik wil weten waarover ik praat met mijn klanten en collega’s.

Op mijn schema voor vandaag staat: “Breng je gewoontes in kaart en evalueer ze”. Gewoonte nr. 1 die ik dagelijks als eerste tegenkom: snoozen!

Wekker radio Helweek

Om 5.00 uur gaat de wekker, “niet snoozen maar spring uit je bed!” De woorden van Erik Bertrand Larssen die ik inmiddels al 2x gelezen heb, klinken als een bevel. En ik doe het en het gaat. Ik sta nog wat versuft op de overloop en neem de trap naar beneden. In de woonkamer ligt mijn hardlooptenue klaar. Ook volgens afspraak – voorbereiding is alles. Hupsakee: daar gaan we – de donkere wijde wereld in. Hardlopen, niet bepaald een gewoonte op dit tijdstip. Zo’n 4 of 5 weken geleden ben ik weer begonnen, nadat ik zeker 1,5 jaar weinig tot niets aan sport heb gedaan. Alleen wat fietsen naar mijn werk en af en toe voetballen met mijn kids en een potje squash. Zeker nadat ik een hernia heb gehad vorig jaar, ben ik voorzichtig geworden met bewegen.

Nu ga ik er voor en het valt vies tegen. Maar een uur bewegen / sporten gaat wel lukken: met mijn Iphone incl. hardloopapp om mijn arm ga ik aan de slag. “Starting workout”, zodra ik even wat rekoefeningen wil doen hoor ik “pausing workout”. Dan weer: “resuming workout”. Beetje irritant is het wel en in de stille straten van Middelburg klinkt het alsof er iemand in mijn oor schreeuwt en daarmee de hele straat wakker maakt. Het is overigens heerlijk buiten. Tikkeltje fris, maar zo stil en rustig – genieten! Het wegdek is nat en
het licht van de maan is zo bijzonder! Af en toe praat ik met God en dank voor deze momenten, spreek diverse gebeden uit voor mensen in mijn omgeving: een gewoonte van me.

Uiteindelijk kom ik bij de voetbalvelden uit van Zeelandia en tot mijn grote verbazing zie ik allemaal auto’s rijden en het is (om 5.45 uur) een drukte van jewelste! Aparte gewaarwording: maar het blijkt een groep jongeren te zijn die met reistassen vanuit de auto zo in de touringcar bussen stappen. Een grote groep ouders zwaait hen uit. Was ik toch niet bepaald alleen deze ochtend. Training van toch nog 6,17 km met afwisseling van hardlopen en wandelen en af en toe een serie opdrukken ergens aan de kant van de weg. Het is helweek, dus ik doe meer dan anders.

Kom ik bijna thuis, stapt een buurman net buiten met zijn hondje. Hij schrikt zich echt te pletter als hij me ziet en slaakt een gil – ik lig dubbel van het lachen. Om 6 uur zoveel moeten lachen, is heel nieuw voor me….dit wordt vast een interessante week.

Thuisgekomen heb ik een zeer voldaan gevoel. Ik zie al uit naar een warme douche straks en heb echt veel zin om wat te eten. Het is 6.00 uur – nog tijd zat om een lekker ontbijtje te maken voor mijn gezin! Het wordt bacon & eggs, maar eigenlijk wil ik veel meer. Wat een drive heb ik vandaag! Morgen maak ik verse jus met toast, had ik Zaterdag alvast in huis gehaald, zodat ik vooruit kan met mijn creativiteit in de keuken. Want: gezond eten zul je! Ik maak daarom
een salade klaar en doe 2 boterhammen met bacon en eggs in een zakje. Veel tijd om met mijn gezin samen te eten heb ik niet, omdat ik om 8.00 uur op mijn werk wordt verwacht. En: ik moet natuurlijk extra netjes, geknipt en geschoren op mijn werk verschijnen: ook dat is een regel waar ik me aan hou. Ik geef mezelf meer bewuste aandacht.

Ik heb een E-bike, maar kies er deze ochtend voor om ‘m niet aan te zetten. Toch weer een bewegingsmoment van 7 km. Op mijn werk aangekomen voel ik toch wel een duidelijk verschil met normale weken: ik heb het idee dat ik al een halve dag achter de rug heb. En ik heb (weer) honger! Meteen maar een boterham scoren. Echt heerlijk, zo met een bakje koffie erbij.
Al gauw blijkt dat ik iets vergeten ben: ik had mijn collega films beloofd mee terug te nemen. Het is nog te vroeg om te bellen, ze is vast nog niet wakker. Balen: ik merk dat de vermoeidheid me toch parten speelt – ik lijk wat minder scherp. En net als ik op mijn best wil zijn, laat ik meteen al steken vallen. Oei, nu al: wat moet dat gaan worden deze week?

Ik heb enkele coachingsafspraken staan vandaag. Hierin kan ik oefenen om op m’n best te zijn. Extra goed luisteren en doorvragen. Scherp zijn. Goeie vragen formuleren. Krachtig zijn. Of hoe ziet dat er eigenlijk uit ‘op mijn best zijn’? Dat is dan ook mijn hoofddoel van deze week: Ik wil ontdekken wanneer ik op mijn best ben.

Gaandeweg de dag heb ik aardig wat dipjes. Ik was eigenlijk ook al hartstikke moe. Wanneer ben ik eigenlijk niet moe? Ik kamp al jaren met moeite om uit mijn bed te komen!

Ik moet deze maandag voldoende blijven eten (fruit, soep, salade) om er bovenop te komen. Ook vraag ik enkele collega’s om feedback over mijn functioneren. Wat zou ik nog beter kunnen doen, of anders om meer te bereiken binnen onze organisatie? Heel interssant is dit: hier heb ik veel aan gehad. Ik heb zomaar diverse tips van collega’s gehad, waar ik zeker iets mee ga doen. Het is eigenlijk een vorm van bewust kwetsbaar opstellen. Moet je ook eens doen!

Na het koken en avondeten merk ik dat ik half mee zit te kijken naar een programma op TV. O nee: dat mag niet! Geen TV of andere (social) media tijdens deze week. Oeps, weer een gewoonte, blijkbaar. Het heeft me sowieso rust en focus gegeven vandaag: geen afleiding van social media. Ik kijk op een dag toch enkele keren naar Twitter of Facebook. Puur vanuit nieuwsgierigheid, eigenlijk.

Een van mijn gewoontes is: klusjes zo lang mogelijk uitstellen. Maar vandaag niet.
Meteen na het eten ga ik naar de badkamer en vervang ik de halogeen lampjes die het niet meer doen. De deur klemt wat, maak ik ter plekke. Het lichtknopje dat ook al weken aan vervanging toe is komt vanavond ook aan de beurt. Ik heb het zo gepland, dat ik eerst de films die ik vergeten was naar mijn collega breng en op de terugweg via de bouwmarkt een nieuw lichtknopje koop.
Zo gezegd, zo gedaan en rond 20.30 u heb ik diverse klusjes gedaan – wow! Ik ben een handelend mens geworden – ook zo’n doel van de Helweek – nu al behaald?

22.00 uur op bed. Slapen? Dus niet: ik zie het nog 23.00 uur worden en ik val onrustig in slaap. Dat onrustige zal de hele nacht blijven. Totdat mijn nieuwe alarm me weer wakker maakt om 5.00 uur.